Ja er zijn veel mensen lyrisch over mulchen en dat kan soms angstaanjagende proporties aannemen. Zo is het ook bijzonder populair bij bepaalde zweverige new age achtige boomknuffelhippies die niet hebben begrepen dat permacultuur een nuchter systeem gebaseerd op wetenschap is. Maar laat je daar niet door weerhouden eens met mulch te experimenteren! Dat slag is doorgaans ongevaarlijk en eventueel zet je gewoon een hippieverschrikker in de tuin. Bij ons is dat niet eens nodig (mogelijk schrikken de rijen portiekflats hen af).
Enfin, mulchen dus. Ik zal je vertellen waarom ik daar zo fan van ben:
Ik ben lui.
Haha! Ja dat had je niet gedacht he? Het is toch zo. Aartslui zelfs! En laten we eerlijk wezen, dat zijn we eigenlijk allemaal. Jij eet toch ook liever een lekkere pasta met versgelukte tomaat dan dat je je rug kapot werkt met de spitvork? Niet liegen nu! Ik heb natuurlijk gelijk, maar je sputtert nog wat tegen omdat je denkt dat spitten en wieden en kale grond en al dat gewoon goed is voor de tuin. Ik ga je vertellen waarom van niet, en waarom je voortaan beter lui kunt zijn zonder een slecht geweten.
Als je mulcht hoef je een heleboel dingen niet meer te doen:
- elk voorjaar spitten
- wieden
- elke dag water geven
En dat komt zo: de mulch houdt het zonlicht tegen. Hierdoor ontkiemt er geen onkruid. En! De grond droogt niet uit. De zon kan schijnen tot ie een ons weegt maar pas na een week of 2 hittegolf moet jij eens water geven. Probeer dat maar eens met kale grond! Ook wordt mulch gegeten door miljoenen bodemorganismen en wat zij uitpoepen is weer mest voor jouw plant. En omdat er veel bodemorganismen komen om jouw mulch op te eten wordt de grond ook nog eens lekker luchtig en hoef je niet meer te spitten in het voorjaar. Vermits je niet telkens op de bedden gaat staan - wat je vanaf nu natuurlijk braaf niet meer doet!
Er zijn mensen die doen alsof mulchen een studie op zichzelf moet zijn, en de ene mulch is ook de andere niet, maar feitelijk gaat het er om dát je mulcht en minder om waarméé je mulcht - en dus gebruik je gewoon wat voorhanden is. Wij krijgen in het voorjaar altijd compost en daarvan gaat een dikke laag op de tuin. Gewoon flop er bovenop. Verder vinden wij rond dan nooit ergens mulch maar dat geeft de grond de kans om goed op te warmen terwijl wij wachten tot de plantsoendienst weer gaat maaien.
Dan nemen wij de hark ter hand en starten wij het gras-aaien
Als er al onkruid door de compost heen piept trek je dat uit (kom zeg, je dacht toch niet dat je nóóit meer wat in de tuin hoeft te doen?) en de blote aarde dek je toe met gras. Lekker dik.
Klaar! Ik vind dat keigezellig, zo een laag gras tussen je plantjes.
Nu hoef je nooit meer wat te doen. Echt.
Ok soms nog een beetje toch. Er komt een dag dat je mulch te dun wordt en dan zal alsnog het onkruid welig tieren mocht je te lui zijn om het aan te vullen. Zoiets overkwam mij vorig jaar totaal niet en het plaatje van hieronder is niet geschoten in onze tuin waar er totaal geen onkruid door de totaal niet te dun geworden mulch heen is gekomen. Eigenlijk snap ik ook niet wat dit plaatje hier doet.
Dit plaatje is beter. Veel meer levensecht.
In deze mulch zit bomveel graszaad. Sommige mensen gaan nu keihard panikeren over al dat zaad, maar ik niet want ik weet dat er in de mulch nog geen 100ste zit van de hoeveelheid zaad die er zit in de grond. Heus, het komt niet in de buurt. Bovendien heeft heel dat zaad geen licht om te kiemen dus gebeurt er... precies absoluut niks. Vooruit, soms groeit er een beetje onkruid aan de bovenkant in de mulch maar dan pel je zo een laag mulch af, draait het om en legt het terug - Voila! Gratis extra mulch. Voor niks gestresst.
Me dunkt, het is duidelijk. Wij houden van mulchen en jij voortaan ook.
Tabee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten